Tijdens het avontuur Fluitend door de Fjorden schrijft elke leerling/begeleider een blog over een aantal dagen. Lees jij mee met alle avonturen?!

Dag 14 – woensdag 1 juni 2022
De ochtend begint zoals vrijwel altijd vroeg. 7:15u. Een half uurtje later zitten we aan het ontbijt met uitzicht over het fjord. En zodra we melden dat we over 15 minuten beginnen met zelfstudie komt een geoliede machine op gang en wordt de ontbijttafel omgebouwd tot zelfstudie tafel. Vandaag hebben we de groep in tweeën gesplitst omdat we gaan kajakken (we hebben ‘maar’ 7 kajaks bij ons).

In de middag is onze groep aan de beurt met kajakken (en vissen) op het fjord. Nadine ving, tot haar eigen schrik, een vis. Ze schrok zo erg dat ik denk dat de hele omgeving gedacht moet hebben dat er een monster uit de diepe fjorden naar boven geklommen was gekomen om ons op te eten. Maar gelukkig kennen wij Nadine al wat langer.

Na het eten maken we nog een avondwandeling, waarbij blijkt dat Bruno, Mees en Lara nog veel energie over hebben. Dat hebben ze knap verborgen gehouden tijdens de zelfstudie… Op de terugweg besluit een hele groep eerder uit de bus te stappen voor een avond hardloop tochtje. Alleen Mees en ik hebben de hele afstand gerend en besluiten daarna nog een duik in het Fjord (6 graden!) te nemen. Al met al, een prachtige dag weer!

 

Dag 15 – donderdag 2 juni 2022

Na de zelfstudie gaan we vanwege het slechte weer vandaag naar een houtbewerker en een museum. De houtbewerker is een oude bekende van Asbjorn, Lars. Hij maakt prachtige dingen met hout, en we mogen zijn hele werkplaats bekijken. Hij heeft ook een wat duisterder zaaltje met de drijfhout-verzameling van zijn vader (zie foto). We kregen van hem allemaal een stukje hout, om te verwerken tot mes (vele van ons zijn daar nu al dagen mee bezig).

Het museum ging over de industrialisatie van Noorwegen, de bouw van de hydro-elektrische station in Odda; en hoe het hele dorpje daardoor veranderd was. Het was erg indrukwekkend om te zien en staan zo tussen al die generatoren.
Aan het einde van de dag gingen we nog een (volgens Asbjorn) redelijk zware wandeling maken. En een redelijk zware wandeling is hier daadwerkelijk een redelijk zware wandeling, waarbij je grotendeels je eigen weg zoekt door natuur en zeker een paar keer uitglijd omdat je je voet net verkeerd neerzet.

De natuur die je onderweg ziet is prachtig. Watervallen, bergketens, sneeuw, kilometer wandelen zonder iemand tegen te komen. We kwamen ook een rode mierenhoop tegen. Volgens Asbjorn kon je die gewoon eten. Nadat hij dat daadwerkelijk gedaan had durfde wij dat ook. Een rode mier smaakt met name erg zuur. Verfrissende ervaring :-). Je moet de mier wel gelijk door bijten, anders kan die in je tong bijten. Best eng vonden wij het, maar Asbjorn moest alleen maar lachen en zei dat zijn zoon van 3 er niet zo moeilijk over deed.

De wandeling duurde -mede door ons getreuzel bij de mierenhoop- net iets langer dan gedacht. Rond 23u waren we terug, maar gelukkig wordt het hier in de zomer nooit echt donker. ’s Avonds/’s nachts aten we een typisch Noorse maaltijd (Komler). Tijd voor de after-dinnerdip was er niet. 

~ Vincent (begeleider)