Van 18 mei t/m 17 juni 2023 zijn negen middelbare scholieren en drie begeleiders op avontuur in Noorwegen met Fluitend door de Fjorden 2023. Tijdens het avontuur schrijft elke leerling/begeleider een blog over een aantal dagen. Dit keer is avonturier Sarah Kleiber uit Bergen op Zoom (Curio Roosendaal VAVO, op de foto in de kajak) aan de beurt. Lees jij mee met alle avonturen?!”

Dag 7 – Woensdag 24 mei

Vandaag was een wat rustigere dag. Daar waren we allemaal wel aan toe, na het drassige avontuur van gisteren, en natuurlijk ook het spannende avontuur dat morgen op ons te wachten staat.

De dag begon zoals gewoonlijk met 4 uur zelfstudie en daarna een lekkere warme lunch. Toen kwam Asbjørn om ons voor te bereiden op de tocht van morgen. Hij gaf uitleg over wat precies het plan was en de weervoorspelling voor de volgende dag: warm, droog, en weinig wind. Bijna perfecte omstandigheden om een paar kilometer te gaan kajakken.

Daarna gingen we hoefijzers werpen en kubb, het Zweedse nationaalspel met Scandinavische wortels, spelen. Interessant was, dat wij Nederlanders aan Asbjørn moesten uitleggen hoe het spel werkt.

De avondactiviteit was optioneel, je kon met een groepje een wandeling maken naar het dorp, of thuisblijven en op voorhand uitrusten voor morgen. Ik zelf ben thuisgebleven en het enige wat ik over de wandeling heb gehoord, is dat iedereen dankzij Alena’s kaartlees-kunsten door de tuin van een halfnaakte, barbecueënde man mocht lopen en weer terug. Wat een avontuur.

Dag 8 – Donderdag 25 mei

En dan is het dus ineens zo ver: de eerste keer wildkamperen op een eiland in Noorwegen, de reden dat we ons allemaal hebben ingeschreven voor deze reis. Er staat een meeslepend avontuur op ons te wachten, en het begint allemaal met… jawel: 4 uur zelfstudie. Extreem teleurstellend.

Na de lunch pakten we al onze vuilniszakken (handig, want die zijn waterdicht) met bagage in het busje van Asbjørn. Dat was best wel even proppen. En toen vertrokken we. Op naar het meer van Seljord. We reden steeds verder langs de kust, tot Asbjørn twee eilandjes aanwees. Daar gaan we slapen. Chill. Dan hoeven we dus niet zo ver te kajakken. Maar helaas, Asbjørn bleef door rijden.

Toen we eindelijk stopten bij een strandje waren we alweer ongeveer 4 kilometer verder. Onze spullen moesten uit het busje en in de kajakken. Het is best lastig om een dikke vuilniszak door een gat met een diameter van 20cm te krijgen, maar uiteindelijk is het ons allemaal gelukt. En toen gingen we het water op.

Op het water

Helaas waaide het wat harder dan er was voorspeld, zo’n 8 m/s, dat is een windkracht van 4 of 5. Extra vervelend als je, net als wij, tegenwind hebt. Je kunt je voorstellen dat het door de golven en de stroming een aardige botsauto-partij werd op het meer. We moesten meerdere keren even stoppen en pauze houden om uit te rusten of op te warmen.

Na iets meer dan 4 uur kajakken kwamen we aan bij het eilandje, doodmoe en klappertandend. Zo snel mogelijk kleedde iedereen zich om in warme, droge kleding en Bloeme en Mika maakten een kampvuur waar iedereen zich omheen zette. Asbjørn haalde een heksenpot, om water in te koken, tevoorschijn. Hoe die in de kajak paste is me nog steeds een raadsel.

De rest van de avond zaten we bij het kampvuur en grilden we worstjes en marshmallows en we maakten zelfs wafels op het kampvuur. We speelden wat waarschijnlijk het snelste potje weerwolven ooit was, en toen gingen we naar bed, of naja, naar de slaapzak. Het was misschien al middernacht, maar de lucht was nog lichtblauw en de silhouetten van de bomen zorgden voor een prachtig uitzicht terwijl we onder de openlucht lagen en naar boven keken. Langzaam maar zeker vielen we allemaal in slaap, benieuwd naar de volgende dag en het volgende avontuur.

Ben jij ook benieuwd? Tot de volgende blog!