Eind-expeditie Noorwegen 2018 – Wylde Leren

Een expeditie met een groep scholieren van 15-18 jaar, over een hoogvlakte waar het net een poollandschap is. De bomen zijn bedekt onder een dikke sneeuw- en ijslaag en de toppen van de boompjes gaan gebukt onder het gewicht. Met een blauwe lucht is de winterzon gelukkig sterk genoeg om het warmer te krijgen, maar verder moeten we het vooral hebben van actief blijven door bijvoorbeeld het kamp op te bouwen of hout te verzamelen. Een paar minuten voordat we onze sneeuwholen of tenten inkruipen rennen we nog even een helling op en af om opgewarmd aan onze slaap te beginnen. We slapen op rendiervellen, want de technologisch geavanceerde matjes kunnen niet tippen aan de warmte-isolatie van de huiden. “De haren zijn namelijk hol van binnen”, zo legt de gids ons uit.

Het kamp moet worden opgebouwd door te samenwerken. Twee á drie leerlingen nemen de leiding en houden het overzicht: “Anne, zou jij daar de WC kunnen graven” en “Thijs, zou jij dan de sleetjes met onze spullen kunnen uitladen?”. Na de eerste vier weken kennen we elkaars nukken beter en gebruiken we elkaars kwaliteiten. Alisa en Anne blijken fanatieke navigators te zijn en Thijs weet de boel op te vrolijken met rapper Sjors imitaties: “yeah let’s go”. Ruben en Finn smijten met hun energie en zijn de waaghalzen, zo lopen ze meerdere malen een helling op om op hun buik met een slee naar beneden te knallen. 

Tijdens de expeditie komt veel bij elkaar wat we tijdens de lessen en activiteiten daarvoor hebben geleerd: Hoe reageert het menselijk lichaam op kou? Hoe kun je de zon en sterren gebruiken om te navigeren? Welke voedingsstoffen zijn belangrijk tijdens dit soort activiteiten en hoe kun je maaltijden in het wild op een vuur bereiden?

Terug van expeditie, op de Seljord Folkehøgskule, ruimt iedereen zijn spullen op en kan er worden nagepraat in het eigen houten huisje dat we met elkaar delen. Sommigen pakken hun rust en trekken zich even terug op hun kamer, waar anderen elders muziek maken of zich aansluiten bij een lesje mediteren of breien van de Noorse school.

Eten doen we in een grote hal gezamenlijk met de ruim 70 Noorse studenten aan grote lange tafels. Het buffet wordt in de middag geopend door samen een lied ten gehore te brengen. Het valt op dat de Noren bescheidener zijn met opscheppen dan onze leerlingen, die doorgaans over ‘bunkeren’ spreken.

Tussen al deze activiteiten en extra lessen door is er gemiddeld vier uur per dag de tijd om gedisciplineerd te leren. De leerlingen werken zelfstandig en waar nodig krijgen ze hulp bij het plannen of bijvoorbeeld een bijles voor natuurkunde, wiskunde scheikunde of biologie. Naar het einde van de zes weken toe is de vermoeidheid zichtbaar en kost concentreren meer energie. Dat is ook niet gek na zes weken met zó veel avonturen. Sommigen beginnen zowaar weer uit te kijken naar de normale lessen, in het gewone klaslokaal!